Sarkofagu prej mermeri 738-vjeçar i gjetur në punimet e restaurimit në Eskişehir në vitin 2014 i përkiste Nasrtradin Hoxhës.
Gjatë restaurimit të Xhamisë së Madhe në vitin 2014 në lagjen Sivrihisar të Eskişehirit, një sarkofag mermeri u gjet gjatë gërmimit në kopsht. Gjatë ekzaminimeve të bëra në atë kohë, u konstatua se sarkofagu i mermerit, i cili mendohej se i përkiste djalit të Nastradin Hoxhës, me peshë rreth 1 ton, i përkiste varrit të Nastradin Hoxhës.
Sipas lajmeve të raportuara nga DHA, shefi i Departamentit të Gjuhës dhe Letërsisë Turke në Fakultetin e Letërsisë së Universitetit Anadolu, Prof. Dr. Mehmet Mahur Tulum, si rezultat i kërkimit të tij në mbishkrimin mbi sarkofagun e mermerit, Mehmet Mahur Tulum përcaktoi se mermeri i njohur si sarkofagu prej guri i përkiste filozofit popullor Nastradin Hoxha, i cili vdiq në rrethin Sivrihisar të Eskişehirit në 1284, dhe se emrat e babait të tij Şemseddin, ishin shkruan mbi mermeri e sarkofagut.
Pas ekzaminimeve dhe hulumtimeve, sarkofagu i mermerit, i cili u konstatua se i përket varrit të Nastradin Hoxhës, 738 vjeç, 147 cm i gjerë dhe peshon rreth 1 ton, është sjellë në Komunën e Sivrihisarit nga një ekip prej 10 personash.
Duke thënë se emrat e Nasredinit dhe babait të tij, Şemseddinit janë shkruar në sarkofagun e mermerit në alfabetin arab të shkrimit të përdorur në periudhën selxhuke, Prof. Dr. Mehmet Mahur Tulum tha: “Si rezultat, kemi arritur që kjo familje me këtë metodë të krahasimit filologjik i takon patjetër Sivrihisarit. Këta gurë nuk ishin gdhendur për njerëzit e zakonshëm. Këta i quajmë ‘sarkofagë guri’. Duhet të ishte një person i famshëm që sarkofagu prej guri të gdhendej. Gurët e varreve të njerëzve të zakonshëm ishin të ndryshëm. Stilet e të shkruarit në këta gurë na japin stilet e të shkruarit në varrezat selxhuke. Ata mbajnë një për një”.
Nastradini, ky përfaqësues i shquar i humorit popullor, ka jetuar në shekullin e XIII-të, në kohën e rendit të Selxhukëve. Të dhënat e tërthorta burimore e legjendat, tregojnë se ai nuk ka qenë njeri i thjeshtë. Sipas tyre del se, Nastradini pasi kishte kryer studimet e larta të kohës, ka punuar si profesor e pastaj si gjykatës. Pra, ka qenë personalitet i shkolluar.
Ai ka bërë emër për mendjen e shkëlqyer, për zgjuarsinë e hollë dhe mbi të gjitha, për humorin e mprehtë origjinal e tepër komunikues. Nëpërmjet shakave dhe gazmoreve, që shpesh herë e kishin burimin në mentalitetin dhe aspiratat e popullit të thjeshtë, ai propagandonte ide të shëndosha, optimizmin për jetën, një moral laik, që ndihmonte njerëzit për të përballuar realitetin e rëndë të kohës.
